Θυμάσαι εκείνες τις ειδυλλιακές ημέρες του Μαρτίου όταν όλοι ξεκινήσαμε να αντιλαμβανόμαστε ότι θα είχαμε περισσότερο χρόνο στα χέρια μας; Ήταν η στιγμή που μέσα σου είπες μπορώ επιτέλους να χαλαρώσω τώρα. Τί μεσολάβησε απο τότε μέχρι το σημερινό ερώτημα: Γιατί δεν μπορώ επιτέλους να χαλαρώσω; Τηλεργασία, κλειστά μαγαζιά, καφετέριες, καμία κοινωνική εκδήλωση, ούτε πάρτι ούτε συναυλίες. Ξαφνικά είτε εργαζόσουν είτε όχι ,απλά δεν υπήρχαν και πολλές πολλές επιλογές για να βγεις. Κάθε μέρα γιορτή σωστά;
Όχι , είναι η απάντηση! Το γιατί το διαπιστώσαμε όλοι μας αρκετά γρήγορα. Αν όλη η οικογένεια, παιδιά ,γονείς, σχέσεις, συγκάτοικοι, κατοικίδια είναι όλη μέρα εκεί για να σου υπενθυμίζουν διαρκώς την παρουσία τους τότε μάλλον δεν έχεις και τόσο ελεύθερο χρόνο. Από τη άλλη, αν ανήκες στην κατηγορία που απολάμβανες την μοναξιά σου μέσα σε ένα κλίμα μακαριότητας και ζεν ίσως έχεις ήδη αναθεωρήσει.
Είμαστε στη μέση μια πανδημίας ή ίσως στην αρχή της (ή στο τέλος) ποιος ξέρει;
Είναι φυσιολογικό, υπό αυτές τις συνθήκες, να έχεις άγχος για την κατάσταση την οποία βιώνεις. Για μία κατάσταση την οποία όλοι βιώνουμε. Για την υγεία σου πρωτίστως , για τους γονείς και τους συγγενείς σου και ιδίως τους ηλικιωμένους. Ακόμα και το αν είναι ασφαλές να πας μια βόλτα στο δρόμο είναι πλεόν κατι που σε ανησυχεί.
Προσπαθώντας να δουλέψεις ( με όρους τηλεργασίας) μεσούσης μια καραντίνας δεν είναι το ίδιο με το από ‘’δουλεύω από το σπίτι’’ που ίσχυε μέχρι πρότινος. Η πάσης φύσεως τηλεκπαίδευση που κάποιος είχε την εμπειρία να κάνει πριν την καραντίνα δεν είναι το ίδιο με αυτό που καλείτε να κάνεις σήμερα. Έτσι λοιπόν και για να χαλαρώσεις πλέον δεν ακολουθείς τη ίδια ψυχική διαδρομή όπως πρώτα. Όλα έχουν μια διαφορετική γεύση ακόμα και αν η ετικέτα στο μπουκάλι παραμένει η ίδια.
Είναι αποδεκτό αν δεν μπορείς να συγκεντρωθείς και να διαβάσεις παραπάνω από μισή σελίδα. Είναι φυσιολογικό και αποδεκτό αν αγόρασες ένα μεγάλο, χοντρό βιβλίο με σκοπό γεμίσεις ποιοτικά τις ατελείωτες ώρες απομόνωσης αλλά τελικά δεν κατάφερες να τελειώσεις ούτε το πρώτο κεφάλαιο.
Υπάρχουν αρκετά πράγματα να αναλύσει κανείς
Από τη μία πλευρά είναι αρκετά δύσκολο να συγκεντρωθείς όταν βρίσκεσαι σε ένα καθεστώς ανησυχίας για την παγκόσμια υγεία. Από την άλλη ότι γνωρίζαμε σχετικά με την διαδικασία χαλάρωσης έχεις ανατραπεί. Το laptop και το κινητό μας δεν είναι πλέον αντιπερισπασμοί που μας κρατούν μακριά από την κανονική ζωή. Αποτελούν γραμμή διασύνδεσης με αυτό που πλέον έχει απομείνει να ονομαστεί κανονική ζωή και επί της ουσίας για κάποιους ανθρώπους είναι ένας τρόπος να δώσουν ακόμα και σημάδια ζωής.
Υπάρχει σε πολλούς η αίσθηση ότι κάποιος ίσως του χρειαστεί. Και αυτό είναι ένα αρκετά περίεργο και για κάποιους αγχωτικό συναίσθημα. Τα παιδιά, οι συνάδελφοί, οι διαδικτυακοί φίλοι που έχουν και αυτοί ανάγκη να επικοινωνήσουν με κάποιον ή που απλά σας αναζητούν στο μέσα κοινωνικής δικτύωσης με κάθε τρόπο και για κάθε λόγο. Βέβαια αυτό δεν αποτελεί ακριβώς πρόβλημα. Θέλεις να είσαι εκεί για αυτούς, σωστά; Όλοι έχουν στο πυρήνα τους αυτή την ανάγκη να συνδεθούν με κάποιον. Να είναι κάπου χρήσιμοι.
Δεν πρέπει να αισθάνεσαι άσχημα και να αναρωτιέσαι διαρκώς ”γιατί δεν μπορώ επιτέλους να χαλαρώσω; ”
Πριν τον covid19 συνήθιζες να διαβάζεις, να πηγαίνεις για τρέξιμο, για ποδήλατο, να κάνεις σχέδια για την επόμενη εβδομάδα και κυρίως να προσπαθείς να τα υλοποιείς. Ο καθένας στο μέτρο του δυνατού βέβαια και αναλόγως την δική του μοναδική ιδιοσυγκρασία. Τώρα; Τώρα πιάνεις τον εαυτό σου έχει τόσο χρόνο και να μην μπορεί ή να μην θέλει να κάνει τίποτα από όλα αυτά. Και μεταξύ μας είναι απολύτως κατανοητό.
Προσπάθησε απλά να χαλαρώσεις. Να μην το σκέφτεσαι. Χάρισε στον εαυτό σου μερικές στιγμές καλοπέρασης χωρίς ενοχές. Παίξε μερικά παιχνίδια που σου αρέσουν, απόλαυσε ένα ποτήρι κρασί ή μπύρας ή δες την αγαπημένη σου σειρά.
Δεν κάνεις κάτι κακό. Απλά χρησιμοποιείς λιγότερα εγκεφαλικά κύτταρα και αυτό δεν είναι κακό για μια περίοδο που αυτό που θέλεις είναι απλά να ρίξεις ταχύτητα.
Συμπέρασμα : Μην αφήσεις να επισκιάζει κάθε σου μέρα η σκέψη ” γιατί δεν μπορώ επιτέλους να χαλαρώσω; ”
Δεν υπάρχουν μαγικές συνταγές για να βγεις αλώβητος από αυτό. Είναι μια νέα κατάσταση που όμοιά της ίσως δεν έχει υπάρξει ξανά και αυτό σημαίνει πως κάθε περίπτωση πρέπει να την αντιμετωπίζουμε διαφορετικά. Βρες ένα χόμπι, κάνε άσκηση, διάβασε κάτι. Οτιδήποτε σου αρέσει κάνει. Έχε όμως πάντα στο νου σου το εξής: Δεν είσαι ο μόνος που αισθάνεται έτσι και δεν είσαι μόνος σε αυτό. Keep calm!
