Στο παρακάτω άρθρο θα βρεις 4 επιλογές που έχουν την ικανότητα να κάνουν τη ζωή σου πιο ανάλαφρη και παράλληλα πιο παραγωγική όταν αντιμετωπίζεις δύσκολες καταστάσεις. Οι επιλογές αυτές είναι δίπλα σου κάθε στιγμή της ζωής σου. Μερικές φορές βέβαια δεν τις βλέπουμε μιας και επιτρέπουμε στην δραματοποίηση των προβλημάτων μας να καταλάβουν πλήρως το μυαλό μας. Άλλες φορές μπορούμε να τα βάλουμε στην κατηγορία «κλισέ» καλύπτοντας βιαστικά το νόημα τους.
Η δύναμη του να λες ευχαριστώ σε αυτούς που «δεν το αξίζουν»
Μπορείς να δεις σε αρκετά άρθρα πόσο σημαντικό είναι να λες «ευχαριστώ» (αν το πιστεύεις και όχι σαν μια «τεχνική» για να νιώσεις καλύτερα) , σε ανθρώπους που κάνουν μικρά και μεγάλα πράγματα για σένα.
Αν πάμε ένα βήμα παρακάτω είναι εξίσου σημαντικό να λέμε ευχαριστώ στους ανθρώπους που «μας πλήγωσαν» ή «μας στεναχώρησαν ή «μας κάνουν δύσκολη τη ζωή στη δουλειά».
Μια μικρή παρένθεση: Παραπάνω, έβαλα μερικές από τις πιο κοινές φράσεις που βρήκα. Αυτές οι φράσεις παραπέμπουν στο ότι «εγώ είμαι το θύμα και οι υπόλοιποι οι κακοί άνθρωποι.» Φυσικά και κανένας δεν θα εκφραστεί έτσι, αλλά όταν “ρίχνουμε” την ευθύνη για τα συναισθήματα μας στους γύρω μας, τα δύο σκεπτικά συγκλίνουν σημαντικά.
«Το να λες ευχαριστώ είναι η καλύτερη προσευχή που μπορεί να πει ο καθένας μας» Άλις Γουόκερ
Πρακτικά κάθε φορά που ένας άνθρωπος σου «βάζει δύσκολα» σε κάνει καλύτερο/η. Αρκεί ο καθένας από εμάς να συγκεντρωθεί στο πρακτικό μέρος και όχι στις δραματοποίηση της κατάστασης. Άνθρωποι γύρω μας που μας κάνουν καλύτερους αξίζουν όχι ένα αλλά πολλά «ευχαριστώ».
Μην περιμένεις να «γίνεις» χαρούμενος, δες αυτή τη στιγμή ως την πιο σημαντική
Αρκετές φορές τείνουμε να θεωρούμε φυσιολογική την συμπεριφορά των υπερβολικών σκέψεων. Ως αποτέλεσμα ζούμε περισσότερο στο μυαλό μας παρά στο περιβάλλον που μας περιτριγυρίζει. Μένουμε στο παρελθόν, επικεντρωνόμαστε στο μέλλον και αγνοούμε το πιο σημαντικό, το παρόν. Ξεχνάμε πως όλα αυτά που έχουμε ζήσει, απαρτίζονται από άπειρα μικρά «κομμάτια» του παρόντος.
Αν θέλουμε να είμαστε καλύτερα στο μέλλον το μόνο που έχουμε να κάνουμε είναι να επικεντρωθούμε στις μικρές πράξεις του παρόντος.
Όσο και να ανησυχούμε ή να χαιρόμαστε για μια κατάσταση που θα έρθει στο μέλλον, ο χρόνος θα περάσει και αυτό που τόσο πολύ προσμένουμε ή αποφεύγουμε θα έρθει. Βέβαια με ποια μορφή θα έρθει δεν μπορούμε να το ξέρουμε, αλλά κάνουμε ότι μπορούμε για να χτίσουμε ατελείωτες προσδοκίες.
Όσο και αν αναπολούμε μια ευχάριστη στιγμή που συνέβη 2 χρόνια πριν, δεν θα καταφέρουμε κάτι…Τα ίδια αποτελέσματα θα έχουμε κάθε φορά που επιθυμούμε βαθιά να περάσουν οι δύσκολες καταστάσεις και να τρέξουμε γρήγορα στο μέλλον.
Κάνουμε πολλά πράγματα για να φύγουμε από το παρόν, και να αποσπάσουμε την προσοχή μας, πάντα για να ανακαλύπτουμε ότι δεν μπορούμε να «ξεφύγουμε» από το «τώρα».
Από την άλλη μεριά η συνειδητοποίηση ότι αυτή η στιγμή είναι η μόνη που έχουμε μας δίνει την ευκαιρία για να κάνουμε πολλά πράγματα. Κάθε κίνηση που κάνουμε τώρα, στο παρόν είναι η πιο σημαντική, είναι αυτή που θα καθορίσει τη ζωή μας.
Όταν έρχεσαι αντιμέτωπος/η με μια δύσκολη κατάσταση, ρώτα τον εαυτό σου: «τι πρόβλημα έχω τώρα; Αυτή τη στιγμή.». Έπειτα δες τι μπορείς να κάνεις για αυτό, σε πρακτικό επίπεδο.
«Κάνε ότι καλύτερο μπορείς. Ότι φυτέψεις τώρα, θα καρποφορήσει αργότερα» Ογκ Μαντίνο
Κάνοντας ένα πράγμα τη φορά
Σε έναν κόσμο που από τη στιγμή που γεννιόμαστε μέχρι όταν πεθαίνουμε έχουμε μάθει να δηλώνουμε απασχολημένοι με κάτι. Αυτό δε σημαίνει ότι δεν υπάρχουν άνθρωποι που είναι πραγματικά απασχολημένοι, αλλά ότι πάντα θα μπορούμε να βελτιώνουμε τον τρόπο με τον οποίο μπορούμε να γίνουμε πιο παραγωγικοί και ανταπεξέλθουμε σε δύσκολες καταστάσεις.
Το «μυστικό» είναι να αφιερώνουμε κομμάτια του χρόνου μας σε ένα πράγμα κάθε φορά.
Η λογική αυτή έρχεται σε αντίθεση με ένα μεγάλο μέρος της κοινής γνώμης η οποία εξυψώνει το multitasking. Δυστυχώς ή ευτυχώς η πραγματικότητα διαφέρει πολύ…
Στο βιβλίο «Το ένα πράγμα», αναφέρει μια έρευνα κατά την οποία, σε επιχειρήσεις της Αμερικής ο μέσος εργαζόμενος σταματά την δουλειά του ανά 11 λεπτά, με αποτέλεσμα να αφιερώνει το 1/3 του υπόλοιπου χρόνου του για να ανακάμψει.
Όταν αφιερώνεις χρόνο σε μια συγκεκριμένη εργασία (οποιαδήποτε και είναι αυτή) τότε πρακτικά ο εγκέφαλος σου αναπτύσσει τους αντίστοιχους νευρώνες για τη δουλειά αυτή. Κάθε φορά που διακόπτεις για να δεις το κινητό σου για παράδειγμα, καθιστάς δυσκολότερη την ανάπτυξη των νευρώνων για την δουλειά που έκανες.
Γίνε φίλος με τις δύσκολες καταστάσεις
Ένα από τα βασικότερα στοιχεία είναι η συμφιλίωση με τα αρνητικά συναισθήματα και κατ’ επέκταση τις δύσκολες καταστάσεις.
«Για να ξεπεράσεις τους φόβους σου, πρέπει να γίνεις φίλους με αυτούς» Ντέιβιντ Ντέντα
Στα περισσότερα βιβλία και ταινίες, η μεγαλύτερη λύτρωση του κεντρικού χαρακτήρα βρίσκεται στη στιγμή που σταματάει να αποφεύγει τους πραγματικούς του φόβους και τους αντιμετωπίζει. Όσο χιλιο-χρησιμοποιημένη είναι αυτή η τακτική σε ταινίες και μερικά βιβλία, τόσο σημαντική και χρήσιμη είναι.
Το πιο πιθανό είναι να την έχεις ακούσει έτσι: “Η ζωή αρχίζει εκεί που τελειώνει η «ζώνη άνεσης». Αρκετοί μπορούν αν το εκλάβουν αυτό ως πρόκληση για να κάνουν κάτι «μεγάλο», κάτι που δεν θα τολμούσαν ποτέ. Αυτό το σκεπτικό, όσο χρήσιμο και αν είναι, επικεντρώνεται σε μια μεγάλη απόφαση που θα σου αλλάξει τη ζωή.
Ο άνθρωπος όμως είναι ένα θηλαστικό που βασίζει την καθημερινότητα του, στις συνήθειες που έχει χτίσει. Για αυτό το λόγο σε προσκαλώ να μην κάνει κάτι μεγάλο και τρομερό μια φορά. Επέλεξε κάθε μέρα να «σπρώχνεις» και λίγο την ζώνη άνεσης σου και κάνε αυτό που φοβάσαι. Με αυτόν τον τρόπο η φράση “δύσκολες καταστάσεις”, θα μετασχηματιστεί σε «προκλήσεις» και από ένα σημείο και μετά «ρουτίνα».
